Blog

In Oosterbeek staat een huis. Een bijzonder huis aan de Cronjéweg 15. Een zogenaamde wederopbouwwoning, gebouwd in 1953 ter vervanging van een woning die door beschietingen tijdens operatie Market Garden in september 1944 volledig verwoest werd.

Van 1 december 2000 tot 1 december 2017 ben ik samen met Harm Post eigenaar van deze woning en hebben we hier gewoond met onze kinderen. We hebben indertijd heel bewust voor dit sobere huis gekozen. De architectuur uit de jaren 50 van de vorige eeuw sprak ons beiden aan. Na een comfortabele en riante jarendertig woning met kleine tuin nabij het centrum van ‘s-Hertogenbosch was het wonen in dit huis eigenlijk een hele opgave. Een opgave waar we ons zelf (of ikzelf?) voor gesteld hadden. We wilden het geheel stijlvol en harmonie behouden en ontwikkelen. De wetenschap dat het huis door de befaamde architect, Hein Salomonson, was ontworpen heeft daarbij zeker een rol gespeeld. Die zorg betrof niet alleen het huis, maar zeker ook de tuin.

Het huis komt nu in andere handen en zal een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Deze Biografie van een huis is een afsluiting van een persoonlijke periode, maar ook een experiment waarin ik mijn fascinatie voor landschap, architectuur, vormgeving en cultuurhistorie vormgeef tot een bondig en beeldend boekwerkje.

Ik hoop dat ik alle betrokkenen van het huis Cronjéweg 15 er een plezier mee doe. Maar ik hoop tevens dat deze "Biografie van een huis" meerdere vervolgen zal krijgen. Er zijn zoveel bijzondere verhalen te vertellen over woningen, straten of buurten! Heeft u ook belangstelling voor een biografie? Neem dan contact met mij op.

Klik hier voor het definitieve boekje.

In oktober 2002 ben ik als zelfstandig ontwerper begonnen. In de afgelopen 15 jaar heb ik meerdere tuinen en erven ontworpen. U wil een mooie tuin of erf passend bij uw woning en bij uw leefstijl! Als u een duurzame, natuurrijke, ruimtelijke en functionele tuin wil, dan bent u bij mij aan het juiste adres. Ik kan u op twee manieren helpen. Met een snel advies of een volledig traject van ontwerp naar uitvoering. 

Schetssessie

Een kort en krachtig advies tijdens een gezellige gesprek bij u aan de keukentafel. Samen met u maak ik in 3 uur tijd een praktische schets met suggesties voor de indeling en plantensoorten  (geen beplantingsplan),  waar u zelf of samen met een hovenier mee aan de slag kan gaan. 

De kosten van een schetssessie bedragen €  350,00 (incl. btw, excl. reiskosten). 

Totaalplan

Heeft u liever een uitgewerkt plan en begeleiding bij de uitvoering, dan kan ik u dat voor u verzorgen. Wat kunt u dan verwachten? Na een gesprek en inventarisatie van uw tuin maak ik een schetsontwerp. Na bespreking pas ik het plan eventueel aan en werk het uit tot een definitief ontwerp met een beplantingsplan. Vervolgens vraag ik offertes voor de aanleg op bij enkele hoveniers. Gezamenlijk selecteren we de meeste geschikte  hovenier en stellen we de planning op. Ik begeleid de uitvoering van de werkzaamheden en overleg met u over eventuele vragen of aanpassingen van het tuinplan. De doorlooptijd van een totaalplan varieert van minimaal 3 tot maximaal 12 maanden. 

De kosten van het totaalplan zijn afhankelijk van de omvang van de tuin of het erf en de reisafstand. De prijs varieert van minimaal € 1.500,00 tot maximaal € 7.000,00 (incl. btw). 

In de uitgave van april/mei 2017 van het tijdschrift Buitenleven staat een artikel over de aanleg van een tuin met een “Ouderwets boomgaardgevoel”.  De foto bij het artikel is van “mijn tuin” in De Tuinen van Appeltern, die ik in 2002 ontworpen heb. De tuin is in 2003 aangelegd en tot enkele jaren geleden heb ik de tuin financieel ondersteund. Formeel gezien is het nu niet meer mijn tuin, maar deze tuin voelt nog steeds als een stukje van mezelf. Het artikel is een leuke aanleiding om nog eens terug te kijken en mijn visie op tuinontwerpen tegen het licht te houden.

15 jaar geleden

In oktober 2002 ben ik als zelfstandig tuin- en landschapsontwerper aan de slag gegaan. Bijna gelijktijdig kwam er een oproep van De Tuinen in Appeltern om een eigentijdse modeltuin te ontwerpen. Een tuin die duidelijk onderscheidend was van de tuinen die er al aanwezig waren. Tijdens mijn eerste bezoek aan De Tuinen viel me de grote hoeveelheid verhardingsmaterialen, schuttingen, beeldjes en huisjes op in de modeltuinen. Nu sloot dat ook aan op een belangrijke doelstelling van het park: het tonen van zoveel mogelijk tuinproducten. Op zich niets mis mee, maar niets voor mij! Ik besloot een afgeleide van mijn eigen tuin in Oosterbeek te maken. Een tuin van ruim 500 m2 met gras, fruitbomen, borders en een oude bouwkeet als speelhuisje voor de kinderen.

Landelijke tuin met ruimte

De oppervlakte van de modeltuin is 60 m2, vergelijkbaar met een ruime achtertuin bij een eengezinswoning. De ruimte wordt aan de oost- en westzijden begrensd door bestaande hoge haagbeukhagen. De zuidzijde wordt gevormd door een grondwal met gesloten beplanting en een groep prachtige roodbloeiende rozen. Aan de noordzijde ligt een wandelpad met sloot en knotwilgen, met daar achter open akkerlandschap. Een prachtig uitzicht! Zolang als het zou duren, want er waren toen al plannen voor uitbreiding van het terrein. Maar goed, het uitzicht is bijna tien jaar behouden gebleven.

Het ontwerp is snel gemaakt. Een groot deel wordt gras met enkele fruitbomen een iets kleiner deel wordt bestemd voor een terras met de bouwkeet. Tussen deze twee delen komt een eenvoudige lage ligusterhaag. De grens aan de noordzijde blijft zo open mogelijk, daar wordt een laag kastanje houten raster geplaats met enkele bessenstruikjes en een vlier. Een kippenhok in de boomgaard mag natuurlijk niet ontbreken!

Hergebruik van materialen

De tuin is een goed voorbeeld van een tuin waarin materialen zijn hergebruikt. Het terras is aangelegd met gebruikte betontegels en gebakken klinkers. De bouwkeet krijgt een tweede leven, na een jarenlang gebruik als schaftkeet.

De fruitbomen zijn ongeveer 30 jaar oud als ze in Appeltern worden aangeplant. Ze zijn afkomstig uit een boomgaard die moest verdwijnen bij de aanleg van de Betuweroute. Bij Jan Huiberts van Kwekerij Dependens (toen Bomenland Schiphorst) uit Bennekom zoek ik een appelboom en twee perenbomen uit en hij zorgt voor de spectaculaire levering en aanplant in Appeltern. Hoewel ik geen groot voorstander was van de aanplant van zulke grote bomen, ben ik hier anders over gaan denken door deze tuin. De kale ruimte is in één keer omgetoverd tot een echte boomgaard. Het is een hele investering en het vraagt een goede verzorging, maar het effect is prachtig. Gewoon een jaartje niet op vakantie, maar besteed je vakantiegeld aan een boom in je eigen tuin om lekker onder te kunnen liggen. Ondanks de hoge grondwaterstand in Appeltern, doen twee van de drie bomen het nog steeds goed.

Kippenhokken zijn in allerlei maten en vormen op de markt, maar aangezien ik er geen showtuin van wil maken, benader ik Haike Wouters uit Groesbeek voor een kippenhokje van hergebruikt materiaal. Hij ontwerpt met materialen die hij al heeft liggen en in dit geval levert dat een aandoenlijk lief en mooi kippenhokje op. Helaas kunnen we er geen echte kippen in houden. Als de bouwkeet er na enkele jaren wel erg vervallen uit gaat zien, geeft Haike het een facelift met oude ruwe mahoniehoutenplanken en geeft het interieur een vrolijke oppepper.

Geen gazon, maar een weilandje

De betrokkenheid van de medewerkers van De Tuinen is altijd groot geweest. Maar als ontwerper heb je soms toch wat afwijkende ideeën. Tot mijn grote verdriet bleken de mooie rozen op de houtwal opeens vervangen door iets groenblijvends. Ik probeer altijd gebruik te maken van waardevolle bestaande planten in bij de aanleg van een nieuwe tuin. Dat kunnen bomen en struiken zijn in de eigen tuin, maar ook het effect van bestaande beplanting of zichtlijnen in de omgeving zijn altijd belangrijk.

En soms duurt het even om het traditionele gazonmaairegime aan te passen. Ik wil graag dat het gras gaat verruigen en er slechts een looppaadje wordt uitgemaaid. Het heeft een paar jaar geduurd voordat het idee goed tot stand kwam. Maar het is zeker gelukt! Vooral in het voorjaar met bolgewasjes in het gras levert het prachtig beeld op.

Als er opeens een grote hoeveelheid kleurige bloempotjes in de perenboom hangen, word ik helemaal blij. Zo is de tuin bedoeld. Ga eens kijken in De Tuinen van Appeltern, en doe inspiratie op.

Zelf maken?

Boven de kop van het Buitenleven-artikel staat: Zelf maken! Dat kan natuurlijk, maar je kunt mij ook vragen om je een beetje te helpen. Om een mooie ruimtelijke indeling te bepalen met plekken die fijn zijn om te gebruiken voor jouw liefhebberijen. Ruimte om lekker te kunnen zitten, eten en drinken, voetballen, groenten verbouwen, eieren uithalen, kijken naar alle dieren- en plantenleven en natuurlijk af en toe: knippen, snoeien en maaien!

U kunt mij bellen (06 44962051) of mailen met uw landelijke tuinvraag. Misschien verschijnt uw tuin dan binnen 15 jaar ook in een artikel in een lifestyleblad!

Sinds 2008 ben ik betrokken bij de plannen voor de bouw van woningen bij Hotel Dreyeroord in Oosterbeek. Het proces loopt dan al enige jaren. Uiteindelijk lukt het om met alle partijen, de buren, de gemeente en de welstandscommissie, overeenstemming te bereiken over de bouw van maximaal 6 woningen. Het bestemmingsplan wordt in 2013 vastgesteld. De bouw van de woningen is nodig om het voortbestaan van het historische hotel te garanderen. De economische crisis maakt de kavels van ca. 1.200 m3 echter onverkoopbaar en eind 2014 sluit het hotel helaas de deuren. Als ontwerper, maar ook als (voormalig) buurtgenoot, vind ik het moeilijk om aan te zien dat het gebouw en het park steeds verder aftakelen. 

Vanaf 2016 gaat Park Dreyen een nieuwe toekomst tegemoet. Het hotel zal gesloopt worden en vervangen worden door een huis voor dementerende ouderen. De sloopplannen en het ontwerp voor het gebouw maakt een flinke discussie los onder de kenners van de lokale historie en van de Slag om Arnhem. Uiteindelijk leidt het tot een ontwerp dat sterk lijkt op het oude gebouw.

Begin 2017 zijn 3 bouwkavels verkocht en is gestart met het bouwrijp maken van het terrein. Ik ben betrokken bij de aanleg van mandelige weg en de nutsvoorzieningen. De weg is met zorg om de bestaande bomen aangelegd. 

Op een zonnige herfstdag ben ik op weg naar de verjaardag van mijn kleine nichtje in Friesland. Meestal gaat de route door Drenthe, maar deze keer besluit ik de Friese route via de A32 te volgen. Bij Wolvega rechtsaf naar Oosterwolde. Vlakbij de afslag moet ik opeens aan het stationsplein van Wolvega denken.

In een ver verleden (1992) heb ik daar een inrichtingsplan voor mogen maken toen het fraaie Waterstaatstation gerenoveerd werd. Hoe zou het zijn met de twee lindebomen op het plein? Na bijna 25 jaar moeten dat de mooie bomen zijn die ik ooit voor ogen had. Het plein zal een prettig lommerrijk plekje zijn. Had ik ook een bankje bedacht? Dan kan ik zo dadelijk lekker in het zonnetje zitten en mijmeren over lang geleden.

Het is niet moeilijk om het station te vinden. Over het spoor rechts en ik zie de rij lindes langs de weg staan, die indertijd de aanleiding waren om ook lindes op het stationsplein toe te passen. Ook toen had ik al aandacht voor de relatie met de omgeving, stel ik tevreden vast. Maar ik zie ook dat de bomen niet zo groot zijn als zouden moeten zijn na ruim 25 jaar. Maar de grootste schok volgt snel. Als ik aankom bij het stationsplein zie een grote verharde vlakte. Geen lindeboom meer te zien!

Ik parkeer de auto, constateer dat de lindes op de parkeerplaats er nog zijn, en loop het plein op. De plantvakken zijn nog herkenbaar, keurig dicht gestraat met zwarte stenen. Wat een droefenis! Ik herken het bestratingspatroon op het plein. Waarschijnlijk zou ik dat nu nog steeds zo ontwerpen. Maar die betonstenen, dat kan de bedoeling toch niet geweest zijn? Of heb ik de bezuinigingsronde verdrongen?

Het stationsgebouw staat me toe stralen in de zon. Treinkaartjes zijn er niet meer te koop, maar het ziet er goed uit als bloemenwinkel. Ik loop naar binnen en raak aan de praat met de aardige verkoopster. Ik vertel haar over mijn sentimentele bezoek en het gemis van de lindebomen. Ja, die bomen, vorig jaar stonden ze er nog. Maar ze waren al jaren halfdood, dus de gemeente heeft ze weggehaald. Ze vond het wel fijn, want nu was er meer ruimte om het de bestelauto te kunnen manoeuvreren. Daar zit wel wat in, zei ik. Maar ik dacht ondertussen dat het plein ook met twee bomen ruim genoeg was om te kunnen wenden en keren. Ik zag in gedachte de uitgestalde bloemen mooi onder die lommerrijke lindebomen staan.

Opeens bedacht de verkoopster iets. Kijk, daar zijn de stammen van de bomen. We hebben ze verwerkt in een bloemstuk. Ze wijst naar de grote tafel, in de ruimte die ooit wachtkamer was. Ik zie “mijn bomen” en heb vrede met hun lot. Het is beter om in een bloemstuk in het stationsgebouw te eindigen, dan te kwarren op het plein ervoor. Maar het plein verdient beslist een paar nieuwe bomen!

Tekening: studioSK/Movares met dank aan Paul v.d. Ree

Van april 2013 tot januari 2017 was ik lid van de Erfgoedcommissie van de gemeente Epe. In deze periode heb ik een bijdrage mogen leveren aan de bescherming en ontwikkeling van het waardevolle landschap van de gemeente Epe.

De historie van een plek is voor mij altijd het vertrekpunt bij het ontwikkelen van nieuwe plannen. Ook in de gemeente Epe heb ik voor verschillende opdrachtgevers mogen werken aan bijzondere projecten, zoals de nieuwe landgoederen Dijkhuizerhof, Wiltgensacker en Beekdal en de inpassingsstudie voor een kerkgebouw en een functieveranderingsproject in Emst.